Hello Cornerstone! I’m still following Youversion’s Eat this book: Bible Reading Plan with Psalms. Today’s readings have brought me to the end of the Book of Nehemiah.
After a successful return and rebuilding of Jerusalem, it was time for Nehemiah to return to his job in Persia. While he was away, the Israelites were enjoying their new found freedom in Jerusalem. For the first time in a long time, nakaranas sila ng ginhawa. At dito nati nmakikita kung paano minsan ang ginhawa mismo ang nakaka walay satin sa Diyos.
In Nehemiah 13, naka sulat ang tungkol kay Eliashib, ang high priest na in-charge sa mga store rooms ng temple. Sa dinami-dami ng mga tao na posibleng mag lingkod sa templo, itong si Eliashib ang pinili g Diyos sa kanyang henerasyon. Isang napaka lakign privilege na mapiling lingkod ng Panginoon.
Kaya lang etong si Eliashib ay palyado ng konti: siya ay bestpren ni Tobiah, isang Ammonite na kabilang sa mga nagplanong pahintuin ang pag restore ni Nehemiah sa Jerusalem. Dahil bestprens sila, na kumbinsi ni Tobiah na ipagamit sa kanya ni Eliashib ang storage room ng temple. Ang storage room na iyon ay dapat exclusive lang para sa mga kagamitan ng Diyos sa temple. Pero dahil bestprens sila, mga gamit ni Tobiah yung laman imbes na kay Lord lang. Imagine! Sa labas, ang ganda ng hitsura ng temple, pero yun pala, may nakatirang kalaban ng Diyos sa loob.
Buti nalang dumating si Nehemiah. Nung nalaman niya, pinag tatapon niya ang mga gamit ni Tobiah mula sa temple. Tapos pina linis niya yung storage rooms para maging kagamit-gamit na muli sa Panginoon.
Eh ano naman ang kinalaman satin nito ngayon?
Tulad ni Eliashib, tayo din ay pinili ng Diyos bilang Kanyang mga anak dito sa lupa. Sa totoo lang, wala nang mas tataas pa sa ganitong pagtawag. Isang malaking privilege ang mapili ng Diyos na makapag lingkod sa kanya ngayon sa ating henerasyon.
Kaya lang, kung minsan, meron tayong bestpren na nagtatago sa loob. Isang pag uugali, or damdamin, or kaisipan, or anupaman na galing sa ating lumang sarili na hindi ikinatutuwa ng Panginoon. Kung magpapakatotoo lang tayo, may kanya-kanya tayong Tobiah. Matindi itong si Tobiah kasi hindi siya halata ng karamihan. Hindi siya kita ng ibang tao, pero kitang kita siya ni Lord. So posible may isang kristyano na maayos tignan; regular na umaattend, regular na nagppray at nagbabasa ng Bible, pero may nakatagong makasalanang bestpren sa loob. At dahil bestpren siya, hindi tayo makatanggi sa kanya. Hindi natin kayang palayasin.
Buti nalang at mayroon tayong Dakilang Nehemiah: si Hesus na pinaka makapangyarihan sa lahat. Siya lang ang may kakayanan na pumasok sa kasuluk-sulukan ng ating puso at patalsikin ang ating Tobiah. Sa pamamagitan ng Holy Spirit, maaaring manahan sa atin si Kristo, at kung magpapa-ubaya lamang tayo sa Kanya ay malilinis Niya ang ating kalooban.
May Tobiah ka, kapatid. Maitatago mo man siya sa akin, hindi mo siya matatago kay Lord. Hanggang kelan mo papayagan na manatili si Tobiah dyan sa puso mo? Isuko mo na kay Lord ang puso mo. Gusto ni Hesus na Siya lang ang nasa puso mo, dahil ikaw lang ang nasa puso Niya.
I’m praying for all of you today, that the Lord will be the only content of your heart so that there will be no room for Tobiah. Our Jesus is bigger!
Mesmerized by Jesus 